Imperium Kobiet

Przez kobiety i dla kobiet – ciekawostki, porady, felietony

Blog

Przeciwwskazania do terapii falami uderzeniowymi: kiedy należy unikać tej metody leczenia?

Terapia falami uderzeniowymi (ang.

Shockwave Therapy, SWT) to nieinwazyjna metoda leczenia, która zyskuje na popularności w fizjoterapii oraz rehabilitacji, zwłaszcza w leczeniu schorzeń ortopedycznych, urazów mięśniowo-szkieletowych i przewlekłego bólu. Fale uderzeniowe generowane przez urządzenie przenikają przez tkanki, wywołując reakcje mechaniczne i biochemiczne, które mogą wspomagać procesy regeneracyjne, zmniejszać ból i przyspieszać gojenie. Mimo wielu zalet tej metody, istnieje szereg przeciwwskazań do terapii falami uderzeniowymi, które pacjenci oraz specjaliści muszą wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem leczenia. W niniejszym artykule omówimy, kiedy terapia falami uderzeniowymi nie powinna być stosowana, a także jakie ryzyko może się wiązać z jej niewłaściwym zastosowaniem.

Czym jest terapia falami uderzeniowymi?

Terapia falami uderzeniowymi polega na generowaniu fal akustycznych o wysokiej energii, które są wprowadzane do tkanek pacjenta za pomocą specjalnego urządzenia. Fale te działają bezpośrednio na uszkodzone struktury tkankowe, stymulując procesy naprawcze oraz zmniejszając stan zapalny. Dzięki temu metoda ta jest szeroko stosowana w leczeniu takich dolegliwości jak:
zapalenie rozcięgna podeszwowego,
łokieć tenisisty,
zapalenie ścięgien Achillesa,
urazy mięśni i więzadeł.
Terapia falami uderzeniowymi przynosi szczególnie dobre efekty w leczeniu przewlekłych stanów zapalnych i urazów, które nie reagują na inne formy terapii. Pomimo wysokiej skuteczności, istnieją jednak pewne sytuacje, w których ta metoda nie może być stosowana z powodu ryzyka powikłań.

Przeciwwskazania do terapii falami uderzeniowymi

Przeciwwskazania do terapii falami uderzeniowymi https://fala-uderzeniowa.warszawa.pl/ to sytuacje lub stany zdrowotne, w których stosowanie tej metody mogłoby wywołać negatywne skutki zdrowotne lub pogorszyć stan pacjenta. W poniższej części artykułu omówimy najczęściej występujące przeciwwskazania, które należy bezwzględnie uwzględnić przed podjęciem decyzji o terapii.

1. Zaburzenia krzepnięcia krwi

Pacjenci cierpiący na zaburzenia krzepnięcia krwi, takie jak hemofilia, nie powinni poddawać się terapii falami uderzeniowymi. Stosowanie fal o wysokiej energii może powodować uszkodzenia naczyń krwionośnych, co u osób z zaburzeniami krzepnięcia mogłoby prowadzić do wewnętrznych krwotoków i poważnych powikłań. Ponadto, pacjenci przyjmujący leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna czy heparyna, również muszą zachować szczególną ostrożność, ponieważ zwiększone ryzyko krwawienia jest przeciwwskazaniem do stosowania tej metody.

2. Nowotwory

Przeciwwskazania do terapii falami uderzeniowymi obejmują także obecność nowotworów. Fale uderzeniowe mogą w pewnym stopniu wpływać na proliferację komórek, a w przypadku obecności nowotworu istnieje ryzyko stymulacji niepożądanych procesów. W związku z tym, pacjenci z aktywnymi procesami nowotworowymi nie powinni być poddawani terapii falami uderzeniowymi, szczególnie w obszarach, gdzie znajdują się zmiany nowotworowe.

3. Ciąża

Ciąża jest kolejnym istotnym przeciwwskazaniem do terapii falami uderzeniowymi. Chociaż nie ma jednoznacznych dowodów na szkodliwe działanie fal uderzeniowych na płód, to wciąż istnieje ryzyko, że terapia może wpłynąć na rozwijający się organizm. Dlatego też zaleca się, aby kobiety w ciąży unikały tej formy leczenia, zwłaszcza w okolicach brzucha i miednicy, gdzie fale mogą potencjalnie oddziaływać na płód.

4. Infekcje i stany zapalne

Przeciwwskazania do terapii falami uderzeniowymi dotyczą również aktywnych infekcji oraz ostrych stanów zapalnych w miejscu aplikacji fal. Stosowanie tej metody w obecności infekcji może prowadzić do jej zaostrzenia lub rozprzestrzenienia na inne tkanki. W przypadku stanów zapalnych, terapia falami uderzeniowymi może wywołać nasilenie bólu i dalsze uszkodzenia tkanki. W takich przypadkach zaleca się najpierw leczenie infekcji lub stanu zapalnego, zanim pacjent zostanie poddany terapii falami uderzeniowymi.

5. Obszary z implantami

W miejscach, gdzie pacjent ma wszczepione metalowe implanty, zwłaszcza w okolicach dużych stawów, takich jak kolana czy biodra, fale uderzeniowe mogą oddziaływać na materiał implantów, co może prowadzić do ich przemieszczenia lub uszkodzenia. Implanty metalowe mają inną zdolność przewodzenia fal akustycznych niż tkanki, co może prowadzić do niepożądanych reakcji, takich jak nadmierne nagrzewanie się czy mikrodrgania. Dlatego pacjenci z implantami muszą być szczególnie ostrożni, a terapię falami uderzeniowymi należy przeprowadzać tylko pod nadzorem specjalisty i unikać aplikacji w bezpośrednim sąsiedztwie implantów.

Inne czynniki ryzyka i indywidualne przeciwwskazania

Przeciwwskazania do terapii falami uderzeniowymi mogą również obejmować inne, bardziej indywidualne czynniki ryzyka. Do takich sytuacji zalicza się:
zaburzenia neurologiczne, w których fale uderzeniowe mogą powodować nasilenie objawów,
obecność naczyniaków w miejscu aplikacji,
osoby z wrażliwą skórą lub tendencją do powstawania bliznowców,
pacjenci cierpiący na zaburzenia metaboliczne, takie jak cukrzyca, gdzie gojenie się ran może być opóźnione.
Każdy przypadek powinien być dokładnie przeanalizowany przez lekarza lub fizjoterapeutę, a decyzja o terapii falami uderzeniowymi powinna być podjęta na podstawie dokładnego wywiadu medycznego oraz analizy ryzyka.
Terapia falami uderzeniowymi jest skuteczną i nowoczesną metodą leczenia wielu schorzeń, zwłaszcza przewlekłych dolegliwości bólowych i urazów mięśniowo-szkieletowych. Niemniej jednak, istnieje szereg przeciwwskazań do terapii falami uderzeniowymi, które muszą być uwzględnione przed rozpoczęciem leczenia. Należy szczególnie zwracać uwagę na pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi, nowotworami, implantami oraz kobiet w ciąży. Każdy pacjent powinien być indywidualnie oceniony przez specjalistę, aby uniknąć powikłań i zapewnić bezpieczeństwo podczas terapii.
Terapia falami uderzeniowymi, choć skuteczna, wymaga odpowiedniego podejścia i wykluczenia ryzyka, aby zapewnić optymalne efekty terapeutyczne.